Trieste Top, Shell stapt op

Geen grote stappen van de machthebbers in Glasgow, wel net iets meer dan gemorrel in de marge, zo zou ik de 26e top willen typeren. Met veel moeite kun je zeggen, dat een maximale opwarming van 1,5 graden Celsius nog mogelijk is, maar dan moeten er wel grote stappen of wonderen gebeuren. Landen zoals China en India, volharden in hun gebruik van steenkool. Vlak de VS niet uit, ook daar is nog sprake van een stijgend steenkoolgebruik. Prima dat zij na Trump weer aan tafel zitten. Mooi dat het methaan wordt teruggedrongen en dat de arme landen er wat bijkrijgen. Mooi ook dat men ontbossing wil tegengaan en meer bomen wil planten. Maar wie controleert dat, ook na Parijs zou er veel gebeuren, maar nadien verdwenen er nog eens 4.7 miljoen ha. bos! Tja men begint te beseffen dat het einde van het fossiele tijdperk nadert, wordt gezegd. Geen enthousiasme van Greenpeace of van Milieudefensie, geen tevredenheid bij de talloze demonstranten, in de landen waar dat is toegestaan. Ze worden al gauw als activisten bestempeld. De milieuorganisaties, de organisaties voor natuurbehoud, de mensen die denken aan de toekomst voor hun kinderen en kleinkinderen, ze moeten onverminderd aan de bak.

Ja, koud is de top achter de rug of de koninklijke managers van de Shell, gaan verder met hun tegenaanvallen. Het oliebedrijf dat jaren geprofiteerd heeft van het Nederlandse belastingklimaat, laat zijn zijn kantoor in Den Haag vallen en vertrekt naar Londen. Wellicht heeft de Raad van Bestuur er de pest in, dat Shell voor de rechter werd gedaagd. Mogelijk denkt het bedrijf, dat het makkelijker is om actievoerders en ontevreden aandeelhouders, weerstand te kunnen bieden vanuit Londen. Jammer dat ze hun kans op innovatie niet goed zien. Wat dat betreft doet het Noorse bedrijf Equinor (het oude Statoil) het veel beter met haar plannen om te investeren in een groene toekomst. Gek genoeg doet het bedrijf het op de beurs ook beter! Sowieso doen de Noren het beter met hun energie, waar Nederland de opbrengst van het gas er doorheen gejaagd heeft, hebben de Noren de opbrengsten veiliggesteld voor de toekomt, voor hun inwoners. Ik weet niet of onze royals dat op het staatsbezoek ook vernomen hebben. Ze hoeven het kroontje van Shell niet meer af te nemen, het verdwijnt nu vanzelf.

Wordt het niet tijd om de tankstations van Shell massaal te negeren en de kleine stations, wat verder van de rijksweg gelegen, te benaderen. Kick out fossil Shell, we kunnen ook zonder. Het VNO ziet het als aderlating, maar niet alle aderlatingen zijn slecht, sommigen geven meer lucht, of laten het bloed beter stromen.

Gepubliceerd door Job de Jonge

Hij is geboren op 8 juli 1949 in het Rotterdam in opbouw 9 jaar na het bombardement. Zijn overgrootouders waren geworteld in Schouwen-Duiveland, IJsselmonde en de Hoeksche Waard. Hun kinderen en kleinkinderen trokken naar de grote stad Rotterdam of werden er geboren, zoals beide ouders van Job.Op Zuid bezocht hij na de lagere school het Johannes Calvijn Lyceum. In Rotterdam ontmoette hij zijn huidige vrouw Ida de Waard. Met haar heeft hij twee kinderen, drie kleinkinderen en één op komst.Sinds 1968, het jaar van democratisering, studeerde hij medicijnen aan de VU. Na zijn artsexamen in 1975 specialiseerde hij zich als psychiater en psychotherapeut met een groot accent op de kinderpsychiatrie. 35 jaar werkte hij als zodanig. Daarnaast was hij actief als bestuurslid in zijn beroepsverenigingen. Nu met pensioen heeft hij veel meer tijd voor andere zaken, die hem al eerder bezighielden, zoals contacten leggen, innerlijke verdieping via yoga, werken in de tuin, werken met bijen, het zoeken naar voorouders en het op kleine schaal deelnemen aan maatschappelijke zaken zoals biodiversiteit en milieu. Hij houdt van geschiedenis, filosofie, kunst en muziek. De laatste jaren schrijft hij gedichten.

Geef een reactieReactie annuleren