Op bezoek bij Elmar Mook, biologisch imker te Ruinen

Op 19 november j.l. bezochten Willem Wobben en ik, beiden bestuursleden van de Imkersvereniging Ruinen e.o., onze vertrekkende voorzitter Elmar Mook in zijn werkplaats in Ruinen. We kwamen hem namens de vereniging bedanken voor zijn activiteiten de afgelopen jaren. Daarnaast wilden wij hem als een bijzondere imker binnen onze vereniging wat verder in beeld brengen. Het werd een geanimeerd bezoek, waarbij hij een korte rondleiding gaf. Een mooie werkplaats met magazijn en een rustige ruimte om producten te tonen en te verkopen, maar ook om met enkele personen te zitten of  te vergaderen. Je ziet smaakvol uitziende potten honing met mooie etiketten in de verkoopruimte. Voorraden potten staan ingepakt op stellingen in de opslag. Ook de klassieke houten bijenkasten staan verzorgd in een speciale ruimte. Elmar liet ook zijn indrukwekkende honingslinger en zijn vulapparaat zien. Alles ziet er verzorgd uit en ademt een gepassioneerdheid.

foto Willem Wobben 2021

Elmar is biologisch imker in hart en nieren. Hij bezocht tussen 2000 en 2004 de Warmonderhof in Dronten, een opleidingscollectief voor biologisch-dynamische landbouw. Er worden lessen gegeven in akkerbouw, veehouderij, tuinbouw en fruitteelt. Elmar zat op de opleiding om fruitteler te worden. Hij leerde fruitbomen waaronder hoogstammen te snoeien. Dat doet hij naast zijn imkeren nog altijd als een liefhebberij op een zo verantwoord mogelijke manier. Toch was hij ook gefascineerd geraakt door bijen. Hij had aanvankelijk één volk. In de loop der jaren heeft hij veel geleerd en vaak ook doordat zaken fout gaan. “Dat leren gaat langzaam, meeste zaken bij het imkeren kun je eenmaal per jaar doen”. Geleidelijk aan kwamen er meer volken. Toen een beoogde aankoop van een fruitbomen kwekerij in de regio niet doorging, besloot Elmar om zich verder op het imkeren te oriënteren. Hij stak zijn licht op in Duitsland.

Uiteindelijk waagde hij de sprong naar de biologische imkerij op groter schaal. Elmar vertelt ons hoe ingewikkeld het in Nederland is om een EKO keurmerk op je potten te kunnen krijgen. Je mag uitsluitend met natuurlijk materiaal werken dus kasten van hout. Koninginnen mogen niet geknipt worden. De was moet van biologische kwaliteit zijn. Verder worden hoge eisen gesteld aan het gebied om de kast, en daarbij vooral of de dracht van goede kwaliteit is dus niet bespoten. Zo imkert Elmar, zoals hij op zijn website vertelt, in natuurgebieden, die oases zijn in de Nederlandse woestijn van groene akkers, waar nauwelijks diersoorten overleven en waar geen bloemen zijn. Van zijn site: “Wij reizen als een woestijnherder met de bijen van oase naar oase, waar ze de zeldzame kostbaarheden verzamelen die in de honing te proeven zijn.” Mooi, ik krijg associaties van het land van melk en honing. Het is geen massaal imkeren wat Elmar doet. Keuzes worden weloverwogen gemaakt. Elmar hoopt ook na zijn vertrek als voorzitter actief te blijven in de vereniging. Zijn bijdrage zou primair de koninginneteelt kunnen zijn. Je kunt er mooie bijen mee krijgen. Veel imkers lijken nog wat aarzelend om zich er goed in te verdiepen en het vervolgens in de praktijk te brengen.


Dit stuk is eerder gepubliceerd in de informatiegids 2021 van de Imkersvereniging Ruinen e.o. De komende maanden hoop ik meer mensen uit mijn gemeente De Wolden te presenteren, die zich op hun manier inzetten voor milieu of biodiversiteit.

Gepubliceerd door Job de Jonge

Hij is geboren op 8 juli 1949 in het Rotterdam in opbouw 9 jaar na het bombardement. Zijn overgrootouders waren geworteld in Schouwen-Duiveland, IJsselmonde en de Hoeksche Waard. Hun kinderen en kleinkinderen trokken naar de grote stad Rotterdam of werden er geboren, zoals beide ouders van Job.Op Zuid bezocht hij na de lagere school het Johannes Calvijn Lyceum. In Rotterdam ontmoette hij zijn huidige vrouw Ida de Waard. Met haar heeft hij twee kinderen, drie kleinkinderen en één op komst.Sinds 1968, het jaar van democratisering, studeerde hij medicijnen aan de VU. Na zijn artsexamen in 1975 specialiseerde hij zich als psychiater en psychotherapeut met een groot accent op de kinderpsychiatrie. 35 jaar werkte hij als zodanig. Daarnaast was hij actief als bestuurslid in zijn beroepsverenigingen. Nu met pensioen heeft hij veel meer tijd voor andere zaken, die hem al eerder bezighielden, zoals contacten leggen, innerlijke verdieping via yoga, werken in de tuin, werken met bijen, het zoeken naar voorouders en het op kleine schaal deelnemen aan maatschappelijke zaken zoals biodiversiteit en milieu. Hij houdt van geschiedenis, filosofie, kunst en muziek. De laatste jaren schrijft hij gedichten.

Geef een reactieReactie annuleren