De Wolden, niet blij met de bij?

Akker in de lente mishandeld met onkruiddoders

Als natuurliefhebber en imker heb ik een brede interesse voor insecten. Door het inzaaien van wilde bloemenzaden uit een aangepast mengsel voor vlinders en bijen, neemt de populatie insecten in onze tuin jaarlijks toe. Deze tuin is uiteraard maar een klein eiland van drie kwart ha binnen Ruinen, een deelgemeente van De Wolden. Ondanks de kwetsbare natuurgebieden in deze omgeving, zie ik veel groene velden van grasland, waar veel mest geïnjecteerd word en waar één grassoort overheerst, rampzalig voor insecten vogels en hazen. Ik zie veel oranje-geel gekleurde akkers, het resultaat van mishandeling met glyfosfaat, door de vogelbescherming “sluipmoordenaar voor de natuur” genoemd.

Het laatste jaar las ik vrijwel dagelijks verontrustende artikelen in de Trouw over milieu en biodiversiteit. Ook wetenschappelijk artikelen spreken boekdelen. Zo bleek uit een wereldwijd onderzoek door Mittchel e.a. uit 2017 met een analyse naar het voorkomen van neonicotinoïden in honing, dat 75% van de monsters minstens één soort van deze stoffen bevatte. In 45% van de monsters zaten minstens twee soorten, in 10% zelfs vier tot vijf soorten. Uit een onderzoek uit 2020 van Amadeo e.a. bleek dat in Denemarken microplastics werden verzameld uit bijen rond Kopenhagen en haar omgeving. Het betrof voornamelijk fragmenten en vezels van dertien verschillende synthetische polymeren. Het kenniscentrum insecten van EIS beschrijft op haar website de forse achteruitgang van de wilde bijen. Een onderzoek van Rita Gols e.a. uit 2020 liet zien dat 1 microgram fipronil per kg kool voldoende is om de voortplanting van koolwitjes te verstoren. Frankrijk erkent de ziekte van Parkinson als beroepsziekte voor akkerbouwers of wijnbouwers, 10 jaar blootgesteld aan bestrijdingsmiddelen. Boeren, werkend met gewasbeschermingsmiddelen, hadden 1,5 tot 2 keer meer risico op deze ziekte.

In 2018 werd door een grote groep van organisaties de Nationale Bijenstrategie in het leven geroepen. Onder de organisaties waren provincies, gemeenten, waterschappen, onderwijsinstituten, natuurorganisaties, land- en tuinbouworganisatie, bedrijven als BASF en Bayer, het Kenniscentrum Insecten, de Vlinderstichting, de Nederlandse Bijenvereniging. Inmiddels zijn er diverse provincies en gemeentes bijgekomen. Het doel is om in 2030 meer bestuivende insecten te hebben. Het gaat niet alleen om honingbijen, maar ook om hommels en wilde bijen. Door het hele land zijn prachtige initiatieven. Waar is De Wolden?

Om de wilde bijen te beschermen hebben Naturalis, LandschappenNL, IVN en Natuur & Milieu in 2018 een driejarig project gestart onder de naam Nederland Zoemt. Veel gemeenten maakten gebruik van begeleiding of werden actief. Het project is in 2021 doorgegaan met IVN en Natuur en milieu. Jaarlijks wordt een bijvriendelijke gemeente gekozen. Hoogeveen heeft de prijs eenmaal gekregen! Haar buurgemeente De Wolden laat het afweten.  

De Stichting Bloeiend Boerenland kreeg veel voor elkaar. Boeren worden financieel ondersteund door burgers. De donaties zijn voor het afnemen van bodemanalyses, waarna akkerranden ingezaaid kunnen worden met mengsels afgestemd op bodemkenmerken. Veel boeren hebben zich aangemeld in meerdere delen van ons land. Een aantal Friese gemeentes gaven steun bij het inzaaien en bij het bloemrijk maken van fietspaden en rotondes. Iets voor de Wolden?

www.jobdejonge.com

Gepubliceerd door Job de Jonge

Hij is geboren op 8 juli 1949 in het Rotterdam in opbouw 9 jaar na het bombardement. Zijn overgrootouders waren geworteld in Schouwen-Duiveland, IJsselmonde en de Hoeksche Waard. Hun kinderen en kleinkinderen trokken naar de grote stad Rotterdam of werden er geboren, zoals beide ouders van Job.Op Zuid bezocht hij na de lagere school het Johannes Calvijn Lyceum. In Rotterdam ontmoette hij zijn huidige vrouw Ida de Waard. Met haar heeft hij twee kinderen, drie kleinkinderen en één op komst.Sinds 1968, het jaar van democratisering, studeerde hij medicijnen aan de VU. Na zijn artsexamen in 1975 specialiseerde hij zich als psychiater en psychotherapeut met een groot accent op de kinderpsychiatrie. 35 jaar werkte hij als zodanig. Daarnaast was hij actief als bestuurslid in zijn beroepsverenigingen. Nu met pensioen heeft hij veel meer tijd voor andere zaken, die hem al eerder bezighielden, zoals contacten leggen, innerlijke verdieping via yoga, werken in de tuin, werken met bijen, het zoeken naar voorouders en het op kleine schaal deelnemen aan maatschappelijke zaken zoals biodiversiteit en milieu. Hij houdt van geschiedenis, filosofie, kunst en muziek. De laatste jaren schrijft hij gedichten.

Geef een reactieReactie annuleren

Ontdek meer van Job de Jonge

Abonneer je nu om meer te lezen en toegang te krijgen tot het volledige archief.

Lees verder