Op de volgende pagina’s wil ik belangstellenden informeren over de wonderlijke wereld van de honingbij en de hoe de mens al eeuwenlang met dit insect in relatie staat. Mijn liefde en belangstelling voor de natuur gaat al terug tot mijn kindertijd, met de bezoeken aan Blijdorp en de momenten dat ik met mijn ouders en broer ging vissen. Omgaan met dieren leerde ik ook, door het logeren op de boerderij waar mijn vader had ondergedoken gezeten. Ik herinner verder de uitzendingen van de VARA op de radio op zondagochtenden. Weer of geen Weer werd gepresenteerd door De Beer en Garthoff en de apart sprekende Fop I. Brouwer. In die uitzendingen ging het niet alleen over dieren en planten, maar ook over de ingreep van de mens in natuurgebieden zoals het natuurmonument De Beer, dat moest wijken voor olietankers.
Een aantal zomervakanties ging ik met mijn ouderlijk gezin naar Zwitserland, waar ik kennismaakte met het leven met de koeien op de alm. Ik herinner me het gegons van duizenden insecten op de rijke flora op de hoogte van ongeveer 2000 meter. Ondertussen verzamelde ik de Rizlaplaatjes over vissen en vogels.
Ook op de HBS, werd destijds nog veel aandacht geschonken aan de natuur bij de tekenlessen en bij biologie. In de werkplaats van de amanuensis, achter het biologielokaal stond een demokast met bijen, die via de muur aan het schoolplein binnenvlogen. We leerden zelfs de taken van de werkbijen per leeftijd.
Zelfs in het begin van de studie geneeskunde was er voor de propedeuse veel aandacht voor biologie en organische scheikunde. Ik herinner me de practica en de colleges van de bioloog Vlijm, de microscoop, het prepareren van haai en rat, van kalfshersenen, de door ons als studenten omstreden proeven met de kikker en het tekenen van weefsels en anatomische zaken.
Mijn eerste directe contact met de honingbij werd gelegd naar aanleiding van de berichten over bijensterfte. Ik las in 2012 over de stichting Gastvrij voor de Bij, met Ina Ruiter, die stimuleerde dat mensen een kast van een imker in hun tuin namen. Omdat we een vrij grote tuin hadden op een huisjespark bij onze vakantiewoning in Diever, omarmden we dit initiatief. We kregen een kast met bijen en een mentor. Kort daarop hebben mijn vrouw en ik ons opgegeven voor de cursus imkeren.
Ik hoop dat deze pagina’s je inzicht geven over de bij en haar belang voor onze wereld en die van onze kinderen. Wellicht stimuleren ze je om de zaak van het behoud van de bijen en het vergroten van de biodiversiteit op enigerlei wijze te ondersteunen.